Η Pfizer, από τις κορυφαίες φαρμακευτικές εταιρείες του κόσμου, ανακαλύπτει και παράγει τα φάρμακα και τις θεραπείες του μέλλοντος, με κύριο γνώμονα τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων. Το όραμα μας βασίζεται στην αρχή «Μαζί για έναν υγιέστερο κόσμο».
Η έρευνα για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων είναι χρονοβόρα και ιδιαίτερα δαπανηρή, περνάει μέσα από μια μεγάλη διαδικασία ανάπτυξης αλλά και από την έγκριση των Αρχών, μέχρι να καταλήξει στο φάρμακο που ζητάμε με ιατρική συνταγή από το φαρμακοποιό μας.
Στις χώρες όπου διεξάγεται βιοϊατρική έρευνα, οι δημόσιοι οργανισμοί ερευνών, ασχολούνται περισσότερο με τη βασική έρευνα που μελετάει τα πραγματικά αίτια, τα χαρακτηριστικά μιας ασθένειας καθώς και βασικά επιστημονικά προβλήματα.
Οι φαρμακευτικές εταιρίες όμως, ειδικεύονται στην εφαρμοσμένη έρευνα, που σχεδιάζει, αξιολογεί νέα μόρια ως πιθανά φάρμακα και ύστερα ελέγχει αυτές τις νέες θεραπείες αρχικά στο εργαστήριο και εφόσον αποδειχθούν κατάλληλες σε ανθρώπους με τρόπο απόλυτα ελεγχόμενο από τις διεθνείς και τοπικές ρυθμιστικές αρχές. Χωρίς την εφαρμοσμένη έρευνα, οι περισσότερες ανακαλύψεις της βασικής επιστημονικής έρευνας θα έμεναν στο εργαστήριο.
Αν και πολλοί πιστεύουν ότι οι πανεπιστημιακοί ερευνητές είναι αυτοί που ανακαλύπτουν τα περισσότερα φάρμακα και πως οι φαρμακευτικές εταιρίες απλώς τα παρασκευάζουν και τα πωλούν, η αλήθεια είναι ότι από το 1997 μέχρι το 2000, οι φαρμακευτικές εταιρίες ανακάλυψαν το 89% όλων των φαρμάκων που πωλούνται αυτή τη στιγμή.
Η διαδικασία της «Έρευνας & Ανάπτυξης» φαρμάκων ξεκινάει με μια ασθένεια που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί και καταλήγει, μερικές φορές μέχρι και 20 χρόνια αργότερα, στην παρουσίαση ενός μοναδικού φαρμάκου.
Από τις χιλιάδες των μορίων που ερευνώνται κάθε χρόνο σε μια μεγάλη φαρμακευτική εταιρία, τελικά, μόνο μια ή δύο από αυτές μπορεί να περάσει μέσα από τους πολυάριθμους ελέγχους και τις δοκιμές που χρειάζονται, προκειμένου ένα νέο φάρμακο να κριθεί κατάλληλο για να συνταγογραφηθεί.
Συχνά, οι επιστήμονες πρέπει να θυσιάσουν χρόνια ή δεκαετίες βασικής έρευνας μιας ασθένειας πριν καν αρχίσουν να καταλαβαίνουν τα αίτια και ύστερα να εξετάσουν νέους τρόπους για να την αντιμετωπίσουν ή να την θεραπεύσουν. Λαμβάνοντας υπόψη ότι και οι πόροι δεν είναι ανεξάντλητοι, μόνο λίγες από τις ιδέες μπορούν να χρηματοδοτηθούν από τις εταιρείες και για κάθε ιδέα που τελικά ερευνάται, πολλές άλλες πρέπει να εγκαταλειφθούν. Αλλά μόλις εγκριθεί ένα σχέδιο, ξεκινά μια εντατική και επαναλαμβανόμενη διαδικασία σύνθεσης και ελέγχου της νέας ουσίας που μπορεί να συνεχιστεί για χρόνια και είναι το σημαντικότερο κομμάτι της ερευνητικής φάσης της «Έρευνας & Ανάπτυξης» φαρμάκων.
Τίποτα όμως δεν είναι απλό. Σχεδόν μόνο οι μισές από τις ενώσεις που δοκιμάζονται σε πειραματόζωα, θα περάσουν ύστερα με επιτυχία στη φάση της υποψηφιότητας για κλινικό έλεγχο σε ανθρώπους. Συνολικά, από τα 15 υποψήφια φάρμακα που μπαίνουν στα εργαστήρια της Pfizer, μόνο ένα θα κυκλοφορήσει.
Μέχρι να ανακαλυφθεί ένα φάρμακο χρειάζεται πολύς χρόνος και μελέτη, αλλά τελικά το φάρμακο αυτό βοηθάει τους γιατρούς και τους ασθενείς να αντιμετωπίσουν και να θεραπεύσουν τις ασθένειες. Τα νέα φάρμακα εκτός από το ότι σώζουν ζωές, εξαλείφουν ασθένειες και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής, έχουν βοηθήσει τα Εθνικά Συστήματα Υγείας να εξοικονομήσουν χρήματα, αντικαθιστώντας συχνά δαπανηρές χειρουργικές επεμβάσεις, νοσηλεία ή μακροπρόθεσμη φροντίδα. Σε πολλές περιπτώσεις, η επεμβατική αντιμετώπιση για παθήσεις, όπως τα γαστρεντερικά έλκη ή οι καρδιαγγειακές νόσοι, είναι δεκάδες φορές πιο ακριβή από τη φαρμακευτική θεραπεία.
Όπως με κάθε άλλη ανακάλυψη, έτσι και οι νέες χημικές ενώσεις που μπορεί να γίνουν φάρμακα, προστατεύονται στις περισσότερες χώρες από νόμους για τις ευρεσιτεχνίες. Με αυτό τον τρόπο, τα αποκλειστικά δικαιώματα της ανακάλυψης αποδίδονται στους δημιουργούς τους.
Αν θεωρήσουμε ότι τα δικαιώματα των ευρεσιτεχνιών ισχύουν για 20 χρόνια από την αρχική ημερομηνία κατάθεσης, για τις φαρμακευτικές εταιρίες, αυτή η ημερομηνία προστασίας έχει αφετηρία 10 με 12 χρόνια πριν φτάσει το νέο φάρμακο στην αγορά, αφήνοντας έτσι κατά μέσο όρο 6-7 χρόνια εκμετάλλευσης της ευρεσιτεχνίας. Μέσα σε αυτό τον χρόνο αποκλειστικότητας που απομένει, ο εφευρέτης πρέπει να καλύψει τα έξοδα της Έρευνας & Ανάπτυξης – και ταυτόχρονα τα έξοδα των πολλών ερευνητικών προγραμμάτων που έχουν στο μεταξύ αποτύχει.
Η Πολιτεία πρέπει να συνεχίσει να ενθαρρύνει τους ερευνητές, τα πανεπιστήμια, τους ιατρούς και τις φαρμακευτικές εταιρείες να επενδύουν στην αδιάκοπη αναζήτηση φαρμάκων, τα οποία θα θεραπεύουν και θα προλαμβάνουν τις ασθένειες, καθώς και φαρμάκων που μπορούν να απαλύνουν τις χρόνιες και σοβαρές νόσους.
Συνεχίζουμε για ένα καλύτερο αύριο
Δεν θα επαναπαυτούμε μέχρι που η κάθε μέρα να γίνει μία καλύτερη μέρα. Μέχρι που να μην δοκιμάζεται καμία οικογένεια από την αρρώστια. Μέχρι που οι ασθένειες όπως ο διαβήτης να πάψουν να καταδυναστεύουν τη ζωή των ανθρώπων. Και ο καρκίνος να πάψει να προκαλεί τρόμο. Με περισσότερα από επτά χιλιάδες νέα φάρμακα υπό ανάπτυξη, δεν θα επαναπαυτούμε μέχρι που όλοι όσοι πάσχουν από μία ασθένεια να μπορούν να ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο.
Διαβάστε περισσότερα: